Davno, kak maska voskovaya,
Mne na liczo legla pechal`...
Sredi zhivy'x ya ne zhivaya,
I, mertvoj, mira mne ne zhal`.
 
I mne ne snyat` zheleznoj cepi,
V kotoroj zven`ya izo lzhi,
Navek odna ya v temnom sklepe,
I svechi gasnut...
             O, skazhi,
 
Skazhi, chto mne solgal Uchitel`,
Chto na kostre menya sozhgli...
Pust` ya pojmu, pridya v obitel`,
Chto voskresit` menya mogli
 
Ne kubok plamennoj Izol`dy',
Ne kladbishh tonkaya trava,
A zhizni legkie gerol`dy' —
Tvoi pevuchie slova.