De vensters blinken, de winter is weg,
De lente groet ons van heg tot heg,
Er klinken weer vinkenslagen,
En knoppen kruipen uit elke tak,
De hemel lonkt uit zijn blauwe dak,
En lichtende heuvels dagen.
O heerlijke lente! O jeugdig groen!
Ach, hart lief, kende jij groei maar en bloei
In deze zonnige dagen!
 
De ruiten ontdooien, het ruikt al naar maart,
Maak open ’t venster, maak open ’t hart,
De lente zal zeker komen;
Verlangen lispelt in windgestreel,
De liefde nestelt in al ‘t struweel,
En hoop leeft in alle bomen.
O heerlijk vooruitzicht! O jeugdig groen!
Gauw, hart lief, zie jij nu ook groei wel en bloei,
En mag je in liedjes dromen!
 
’t Is lent’ in ‘t hart nu en lente in ‘t dal,
Nu wenkt ook liefde wel duizend maal
En laat vrij haar vleugels swingen.
’t Wil alles bloeien, het hart wordt wijd,
Als moest het verscheurd, gekweld, verblijd,
Van pijn en verrukking springen.
O heerlijke liefde! O weelderig groen!
Nu, hart lief, krijg jij wel groei dus en bloei,
En kun je jub’lend gaan zingen.