Utro by'lo svezho i prekrasno,
Solnce s neba glyadelo tak yasno,
Luchami zoloty'mi siyalo,
Zemlyu s laskoj nemoj sogrevalo.

I v to utro stuknulo okoshko,
Iz nego, pokrasnevshi nemnozhko,
Poglyadela krasotka mladaya,
Skazav mne: „Dobry'j den zhelayu!“

I v tot otradno tak mne stalo,
Budto solnce svelee zasiyalo.
O, za e`to chudnoe mgnoven`e
Za odin mig polnago takogo schast`ya,

O, za e`to chudnoe mgnoven`e
Za odin mig, za mig e`tot schast`ya
Zaplatil by' toskoyu i tomlen`em
I godinoj bedstvij i nenast`ya!