Na vozdushnom okeane bez rulya i bez vetril
Tixo plavayut v tumane xory' strojny'e svetil.
Sred` polej neobozrimy'x v nebe xodyat bez sleda
Oblakov neulovimy'x voloknisty'e stada.

Chas razluki, chas svidan`ya
Im ni radost`, ni pechal`;
Im v gryadushhem net zhelan`ya,
I proshedshego ne zhal`.
V den` tomitel`ny'j neschast`ya
Ty' o nix lish` vspomyani,
Bud` k zemnomu bez uchast`ya
I bespechna, kak oni.

TAMARA
Kto ty'? Moj li xranitel`,
Posol li, angel-nebozhitel`?
Kto? Kto?
Skazhi, skazhi, kto?

Lish` tol`ko noch` svoim pokrovom
Verxi Kavkaza osenit,
Lish` tol`ko mir, volshebny'm slovom
Zavorozhenny'j, zamolchit;
Lish` tol`ko mesyacz zolotoj
Iz-za gory' tixon`ko vstanet
I na tebya ukradkoj vzglyanet,
K tebe ya stanu priletat`.
Gostit` ya budu do dennicy'
I na shelkovy'e resnicy'
Sny' zoloty'e navevat`.

Da, k tebe ya stanu priletat`,
Gostit` ya budu do dennicy'
I na shelkovy'e resnicy'
Sny' zoloty'e navevat`,
Sny' zoloty'e navevat`.