Na vozdushnom okeane bez rulja i bez vetril
Tikho plavajut v tumane khory strojnye svetil.
Sred' polej neobozrimykh v nebe khodjat bez sleda
Oblakov neulovimykh voloknistye stada.

Chas razluki, chas svidan'ja
Im ni radost', ni pechal';
Im v grjadushchem net zhelan'ja,
I proshedshego ne zhal'.
V den' tomitel'nyj neschast'ja
Ty o nikh lish' vspomjani,
Bud' k zemnomu bez uchast'ja
I bespechna, kak oni.

TAMARA
Kto ty? Moj li khranitel',
Posol li, angel-nebozhitel'?
Kto? Kto?
Skazhi, skazhi, kto?

Lish' tol'ko noch' svoim pokrovom
Verkhi Kavkaza osenit,
Lish' tol'ko mir, volshebnym slovom
Zavorozhennyj, zamolchit;
Lish' tol'ko mesjac zolotoj
Iz-za gory tikhon'ko vstanet
I na tebja ukradkoj vzgljanet,
K tebe ja stanu priletat'.
Gostit' ja budu do dennicy
I na shelkovye resnicy
Sny zolotye navevat'.

Da, k tebe ja stanu priletat',
Gostit' ja budu do dennicy
I na shelkovye resnicy
Sny zolotye navevat',
Sny zolotye navevat'.