More burno shumit,
volny' sedy'e katit.
Po moryu edet plovecz molodoj i otvazhny'j,
vezyot on s soboyu tovar dorogoj, neprodazhny'j.
A veter i volny' navstrechu begut
i penoj xolodnoj plovcza obdayut.

S doby'chej bogatoj on edet domoj:
s kamnyami czvetny'mi, s parchoj dorogoyu,
s zhemchugom krupny'm, s kaznoj zolotoj,
s zhenoj molodoyu.
Zavidnaya vy'pala molodczu dolya:
doby'cha bogataya, vol`naya volya
i nezhny'e laski zheny' molodoj...

More burno shumit,
volny' sedy'e katit.
Boretsya s morem plovecz udaloj, ne robeet;
kazalos`, on spravitsya s burnoj volnoj, odoleet.
No veter i volny' navstrechu begut
i lodku ot berega dal`she nesut.

On sily' udvoil, na vesla nalyog,
no s morem upryamy'm on sladit` ne mog.
Lodka vsyo dal`she i dal`she ply'vyot,
lodku volnoyu v more nesyot.
Tam, gde nedavno lodka ply'la,
lish` veter gulyal da sedaya volna.