LiederNet logo

CONTENTS

×
  • Home | Introduction
  • Composers (20,319)
  • Text Authors (19,904)
  • Go to a Random Text
  • What’s New
  • A Small Tour
  • FAQ & Links
  • Donors
  • DONATE

UTILITIES

  • Search Everything
  • Search by Surname
  • Search by Title or First Line
  • Search by Year
  • Search by Collection

CREDITS

  • Emily Ezust
  • Contributors (1,117)
  • Contact Information
  • Bibliography

  • Copyright Statement
  • Privacy Policy

Follow us on Facebook

Catalan (Català) translations of Acht Lieder, opus 52

by Ludwig van Beethoven (1770 - 1827)

1. Urians Reise um die Welt
 (Sung text)
by Ludwig van Beethoven (1770 - 1827), "Urians Reise um die Welt", op. 52 (Acht Lieder) no. 1
Language: German (Deutsch) 
Wenn jemand eine Reise tut,
So kann er was verzählen.
D'rum nahm ich meinen Stock und Hut
Und tät das Reisen wählen.
Da hat er gar nicht übel dran getan,
Verzähl' Er doch weiter, Herr Urian!

Zuerst ging's an den Nordpol hin;
Da war es kalt, bei Ehre!
Da dacht' ich denn in meinem Sinn,
Daß es hier besser wäre.
Da hat er gar nicht übel dran getan,
Verzähl' Er doch weiter, Herr Urian!

In Grönland freuten sie sich sehr,
Mich ihres Ort's zu sehen,
Und setzten mir den Trankrug her:
Ich ließ ihn aber stehen.
Da hat er gar nicht übel dran getan,
Verzähl' Er doch weiter, Herr Urian!

Die Eskimos sind wild und groß,
Zu allem Guten träge:
Da schalt ich Einen einen Kloß
Und kriegte viele Schläge.
Da hat er gar nicht übel dran getan,
Verzähl' Er doch weiter, Herr Urian!

Nun war ich in Amerika!
Da sagt ich zu mir: Lieber!
Nordwestpassage ist doch da,
Mach' dich einmal darüber.
Da hat er gar nicht übel dran getan,
Verzähl' Er doch weiter, Herr Urian!

Flugs ich an Bord und aus in's Meer,
Den Tubus festgebunden,
Und suchte sie die Kreuz und Quer
Und hab' sie nicht gefunden.
Da hat er gar nicht übel dran getan,
Verzähl' Er doch weiter, Herr Urian!

Von hier ging ich nach Mexico -
Ist weiter als nach Bremen -
Da, dacht' ich, liegt das Gold wie Stroh;
Du sollst 'n Sackvoll nehmen.
Da hat er gar nicht übel dran getan,
Verzähl' Er doch weiter, Herr Urian!

Allein, allein, allein, allein,
Wie kann ein Mensch sich trügen!
Ich fand da nichts als Sand und Stein,
Und ließ den Sack da liegen.
Da hat er gar nicht übel dran getan,
Verzähl' Er doch weiter, Herr Urian!

D'rauf kauft' ich etwas kalte Kost
Und Kieler Sprott und Kuchen
Und setzte mich auf Extrapost,
Land Asia zu besuchen.
Da hat er gar nicht übel dran getan,
Verzähl' Er doch weiter, Herr Urian!

Der Mogul ist ein großer Mann
Und gnädig über Maßen
Und klug; er war itzt eben dran,
'n Zahn auszieh'n zu lassen.
Da hat er gar nicht übel dran getan,
Verzähl' Er doch weiter, Herr Urian!

Hm! dacht' ich, der hat Zähnepein,
Bei aller Größ' und Gaben!
Was hilfts denn auch noch Mogul sein?
Die kann man so wohl haben!
Da hat er gar nicht übel dran getan,
Verzähl' Er doch weiter, Herr Urian!

Ich gab dem Wirt mein Ehrenwort,
Ihn nächstens zu bezahlen;
Und damit reist' ich weiter fort,
Nach China und Bengalen.
Da hat er gar nicht übel dran getan,
Verzähl' Er doch weiter, Herr Urian!

Nach Java und nach Otaheit
Und Afrika nicht minder;
Und sah bei der Gelegenheit
Viel Städt' und Menschenkinder.
Da hat er gar nicht übel dran getan,
Verzähl' Er doch weiter, Herr Urian!

Und fand es überall wie hier,
Fand überall 'n Sparren,
Die Menschen grade so wie wir,
Und eben solche Narren.
Da hat er übel, übel dran getan,
Verzähl' Er nicht weiter, Herr Urian!

Text Authorship:

  • by Matthias Claudius (1740 - 1815), "Urians Reise um die Welt "

See other settings of this text.

by Matthias Claudius (1740 - 1815)
1. La volta al món del Senyor Urian
Language: Catalan (Català) 
Quan algú fa un viatge,
pot explicar moltes coses.
Així doncs, vaig agafar el meu bastó i el barret
i vaig decidir anar a viatjar.
No va estar gens malament el que va fer,
però expliqui'ns-en més, Senyor Urian!

Primer vaig anar al Pol Nord,
allà feia un fred que pelava, paraula d'honor!
Vaig pensar que, per al meu gust,
a casa s'està molt millor.
No va estar gens malament el que va fer,
però expliqui'ns-en més, Senyor Urian!

A Grenlàndia es van alegrar molt
de veure'm en el seu país
i m'oferiren una gerra d'oli de balena,
jo però, la vaig deixar de banda.
No va estar gens malament el que va fer,
però expliqui'ns-en més, Senyor Urian!

Els esquimals són feréstecs i alts
i molt ronsers per fer res de bo,
a un li vaig dir talòs
i vaig rebre un quants calbots.
No va estar gens malament el que va fer,
però expliqui'ns-en més, Senyor Urian!

Després era a  Amèrica!
I em vaig dir: home!
Aquí hi ha la travessia nord-oest,
ves doncs d'un cop a l'altre cantó.
No va estar gens malament el que va fer,
però expliqui'ns-en més, Senyor Urian!

Corrents, vaig pujar a bord i em vaig fer a la mar,
enganxat al telescopi,
la vaig cercar per totes bandes
però no la vaig trobar.
No va estar gens malament el que va fer,
però expliqui'ns-en més, Senyor Urian!

D'allà vaig anar a Mèxic,
que és més lluny que anar a Bremen --
pensava que allà trobaria or com la palla
i en podria omplir un sac.
No va estar gens malament el que va fer,
però expliqui'ns-en més, Senyor Urian!

Però, però, però, però,
com un home es pot enganyar!
Allà no vaig trobar res més que pedres i sorra
i vaig llençar el sac.
No va estar gens malament el que va fer,
però expliqui'ns-en més, Senyor Urian!

Llavors vaig comprar menjar fred
i sardines de Kiel i pastissos,
i vaig marxar en un correu especial
per visitar els països de l'Àsia.
No va estar gens malament el que va fer,
però expliqui'ns-en més, Senyor Urian!

El Mogol és un gran home,
magnànim fora mesura
i assenyat; estava just al punt
que li traguessin un queixal.
No va estar gens malament el que va fer,
però expliqui'ns-en més, Senyor Urian!

Hum! Vaig pensar, té mal de queixal
malgrat tots els seus dons i grandesa!
De què serveix doncs ser Mogol?
Si tots en podem tenir!
No va estar gens malament el que va fer,
però expliqui'ns-en més, Senyor Urian!

Vaig donar a l'hostaler paraula d'honor
que en breu li pagaria
i amb això vaig continuar el viatge
vers la Xina i la Bengala.
No va estar gens malament el que va fer,
però expliqui'ns-en més, Senyor Urian!

Vers Java, vers Tahití
i àdhuc vers l'Àfrica,
així tingué l'oportunitat de veure
moltes ciutats i criatures humanes.
No va estar gens malament el que va fer,
però expliqui'ns-en més, Senyor Urian!


I vaig trobar que arreu és com aquí,
arreu hi ha un tocat del bolet,
els homes són tots com nosaltres
i ben guillats tanmateix.
Malament, malament el que va fer,
però expliqui'ns-en més, Senyor Urian!

Text Authorship:

  • Translation from German (Deutsch) to Catalan (Català) copyright © 2015 by Salvador Pila, (re)printed on this website with kind permission. To reprint and distribute this author's work for concert programs, CD booklets, etc., you may ask the copyright-holder(s) directly or ask us; we are authorized to grant permission on their behalf. Please provide the translator's name when contacting us.
    Contact: licenses@email.lieder.example.net

Based on:

  • a text in German (Deutsch) by Matthias Claudius (1740 - 1815), "Urians Reise um die Welt "
    • Go to the text page.

Go to the general single-text view


This text was added to the website: 2015-06-26
Line count: 84
Word count: 532

Translation © by Salvador Pila
2. Feuerfarb'
 (Sung text)
by Ludwig van Beethoven (1770 - 1827), "Feuerfarb'", op. 52 (Acht Lieder) no. 2
Language: German (Deutsch) 
Ich weiß eine Farbe, der bin ich so hold,
Die achte ich höher als Silber und Gold;
Die trag' ich so gerne um Stirn und Gewand
Und habe sie ,,Farbe der Wahrheit`` genannt.

Wohl blühet in lieblicher, sanfter Gestalt
Die glühende Rose, doch bleichet sie bald.
Drum weihte zur Blume der Liebe man sie;
Ihr Reiz ist unendlich, doch welket er früh.

Die Bläue das Himmels strahlt herrlich und mild,
D'rum gab man der Treue dies freundliche Bild.
Doch trübet manch' Wölkchen den Äther so rein!
So schleichen beim Treuen oft Sorgen sich ein.

Die Farbe des Schnees, so strahlend und licht,
Heißt Farbe der Unschuld, doch dauert sie nicht.
Bald ist es verdunkelt, das blendende Kleid,
So trüben auch Unschuld Verläumdung und Neid.

Warum ich, so fragt ihr, der Farbe so hold
Den heiligen Namen der Wahrheit gezollt?
Weil flammender Schimmer von ihr sich ergießt
Und ruhige Dauer sie schützend umschließt.

Ihr schadet der nässende Regenguß nicht,
Noch bleicht sie der Sonne verzehrendes Licht:
D'rum trag' ich so gern sie um Stirn' und Gewand
Und habe sie ,,Farbe der Wahrheit`` genannt.

Text Authorship:

  • by Sophie Mereau (1770 - 1806)

See other settings of this text.

by Sophie Mereau (1770 - 1806)
2. El color del foc
Language: Catalan (Català) 
Conec un color per al que tinc un gran encís
i l'aprecio molt més que l'or o l'argent;
el porto amb molt de gust al front i a la vestimenta
i l'he anomenat "color de la veritat".

Per bé que la flamant rosa floreixi en una bonica,
dolça faiçó, aviat però empal·lideix.
Per això se l'ha consagrat com la flor de l'amor;
el seu encís és immens però ben prompte es marceix.

La blavor del cel resplendeix esplèndida i agradosa,
per això aquesta amable imatge s'associa amb la fidelitat.
Però més d'un núvol enterboleix l'èter tan clar!
Així també entre els fidels s'esmunyen malfiances.

El color de la neu, tan resplendent i lluminós,
és el color de la innocència, però no dura gaire.
L'embolcall enlluernador aviat s'enfosqueix
i així el bescantament i l'enveja maculen la innocència.

I us preguntareu, per què jo, a aquest color tan encisador
li he conferit el sagrat nom de la veritat?
És perquè d'ell es desprèn un besllum flamejant
i una durada reposant l'embolcalla, protegint-lo.

No el perjudica la mullena d'un xàfec,
ni l'abrusadora llum del sol el descoloreix:
per això el porto amb molt de gust al front i a la vestimenta
i l'he anomenat "color de la veritat".

Text Authorship:

  • Translation from German (Deutsch) to Catalan (Català) copyright © 2015 by Salvador Pila, (re)printed on this website with kind permission. To reprint and distribute this author's work for concert programs, CD booklets, etc., you may ask the copyright-holder(s) directly or ask us; we are authorized to grant permission on their behalf. Please provide the translator's name when contacting us.
    Contact: licenses@email.lieder.example.net

Based on:

  • a text in German (Deutsch) by Sophie Mereau (1770 - 1806)
    • Go to the text page.

Go to the general single-text view


This text was added to the website: 2015-06-26
Line count: 24
Word count: 205

Translation © by Salvador Pila
3. Das Liedchen von der Ruhe
 (Sung text)
by Ludwig van Beethoven (1770 - 1827), "Das Liedchen von der Ruhe", op. 52 (Acht Lieder) no. 3
Language: German (Deutsch) 
Im Arm der Liebe ruht sich's wohl,
Wohl auch im Schoß der Erde.
Ob's dort noch, oder hier sein soll,
Wo Ruh' ich finden werde:
Das forscht mein Geist und sinnt und denkt
Und fleht zur Vorsicht, die sie schenkt.

In Arm der Liebe ruht sich's wohl,
Mir winkt sie ach! vergebens.
Bei dir Elise fänd ich wohl
Die Ruhe meines Lebens.
Dich wehrt mir harter Menschen Sinn
Und in der Blüte welk' ich hin!

Im Schoß der Erde ruht sich's wohl,
So still und ungestöret,
Hier ist das Herz so kummervoll
Dort wird's durch nichts beschweret.
Man schläft so sanft, schläft sich so süß
Hinüber in das Paradies.

Ach, wo ich wohl noch ruhen soll
Von jeglicher Beschwerde,
In Arm der Liebe ruht sich's wohl,
Wohl auch im Schoß der Erde!
Bald muß ich ruh'n und wo es sei,
Dies ist dem Müden einerlei.

Text Authorship:

  • by Hermann Wilhelm Franz Ueltzen (1759 - 1808)

See other settings of this text.

by Hermann Wilhelm Franz Ueltzen (1759 - 1808)
3. La cançoneta del repòs
Language: Catalan (Català) 
En els braços de l'amor s'hi reposa molt bé
i també a les entranyes de la terra.
Si ha de ser aquí o allà
on trobaré el repòs:
això és el que el meu esperit recerca, somia i pensa,
implorant a la providència que me'l doni.

En els braços de l'amor s'hi reposa molt bé
però ell em fa signes, ai! endebades.
Amb tu, Elisa, bé trobaria
el repòs de la meva vida.
Però tu m'estàs interdita per el cruel parer dels humans
i en la flor de l'edat em marciria!

A les entranyes de la terra s'hi reposa molt bé,
tranquil i sense destorbs,
aquí el cor és ple d'afliccions,
allà no hi ha res que el neguitegi.
Hom dorm tan suau, tan dolçament
a l'altra banda, al Paradís.

Ai, on podré jo reposar
de tota mena de sofriments,
en els braços de l'amor s'hi reposa molt bé
i també a les entranyes de la terra!
Aviat haig de reposar i, sigui on sigui,
tan és per al que està cansat.

Text Authorship:

  • Translation from German (Deutsch) to Catalan (Català) copyright © 2015 by Salvador Pila, (re)printed on this website with kind permission. To reprint and distribute this author's work for concert programs, CD booklets, etc., you may ask the copyright-holder(s) directly or ask us; we are authorized to grant permission on their behalf. Please provide the translator's name when contacting us.
    Contact: licenses@email.lieder.example.net

Based on:

  • a text in German (Deutsch) by Hermann Wilhelm Franz Ueltzen (1759 - 1808)
    • Go to the text page.

Go to the general single-text view

Translation of title "Das Liedchen von der Ruhe" = "La cançoneta del repòs"


This text was added to the website: 2015-06-26
Line count: 24
Word count: 172

Translation © by Salvador Pila
4. Mailied
 (Sung text)
by Ludwig van Beethoven (1770 - 1827), "Mailied", op. 52 (Acht Lieder) no. 4 (<<1792)
Language: German (Deutsch) 
  Wie herrlich leuchtet
Mir die Natur!
Wie glänzt die Sonne!
Wie lacht die Flur!

  Es dringen Blühten
Aus jedem Zweig
Und tausend Stimmen
Aus dem Gesträuch,

  Und Freud und Wonne
Aus jeder Brust.
O Erd', o Sonne!
O Glück, o Lust!

  O Lieb', o Liebe! 
So golden schön,
Wie Morgenwolken
Auf jenen Höhn!

  Du segnest herrlich
Das frische Feld,
Im Blütendampfe
Die volle Welt.

  O Mädchen, Mädchen, 
Wie lieb ich dich!
Wie blickt dein Auge,
Wie liebst du mich!

  So liebt die Lerche
Gesang und Luft,
Und Morgenblumen
Den Himmelsduft.

  Wie ich dich liebe
Mit warmem Blut,
Die du mir Jugend
Und Freud und Mut

  Zu neuen Liedern
Und Tänzen gibst.
Sey ewig glücklich,
Wie du mich liebst!

Text Authorship:

  • by Johann Wolfgang von Goethe (1749 - 1832), "Maylied", written 1771

See other settings of this text.

See also this placeholder for songs with the title "Mailied" that might or might not refer to this poem.

by Johann Wolfgang von Goethe (1749 - 1832)
4. Cançó de maig
Language: Catalan (Català) 
Que esplèndida llueix
per a mi la natura!
Com brilla el sol!
Com riallegen els camps!

Surten flors
de cada branca
i mil veus
del matossar,

i joia i delit
de cada cor.
Oh terra, oh sol!
Oh benaurança, oh goig!

Oh amor, oh amor!
Auri i tan bell,
com els núvols del matí
en aquells tossals!

Beneeixes esplendorosament
els camps frescals,
en una bafor de flors,
el món sencer.

Oh noia, noia,
com t’estimo!
Com miren els teus ulls,
Com tu m’estimes!

Així estima l’alosa
el cant i l’aire,
i les flors del matí
la flaire del cel,

com t’estimo 
amb la sang ardent,
tu que em dónes jovenesa
i joia i ànim

per a noves cançons
i danses.
Sigues feliç eternament
estimant-me així! 

Text Authorship:

  • Translation from German (Deutsch) to Catalan (Català) copyright © 2015 by Salvador Pila, (re)printed on this website with kind permission. To reprint and distribute this author's work for concert programs, CD booklets, etc., you may ask the copyright-holder(s) directly or ask us; we are authorized to grant permission on their behalf. Please provide the translator's name when contacting us.
    Contact: licenses@email.lieder.example.net

Based on:

  • a text in German (Deutsch) by Johann Wolfgang von Goethe (1749 - 1832), "Maylied", written 1771
    • Go to the text page.

Go to the general single-text view

Translation of title "Mailied" = "Cançó de maig"


This text was added to the website: 2015-02-15
Line count: 36
Word count: 125

Translation © by Salvador Pila
5. Molly's Abschied
 (Sung text)
by Ludwig van Beethoven (1770 - 1827), "Molly's Abschied", op. 52 (Acht Lieder) no. 5, stanzas 1-2,4,3,5
Language: German (Deutsch) 
Lebe wohl, du Mann der Lust und Schmerzen!
Mann der Liebe, meines Lebens Stab!
Gott mit dir, Geliebter! Tief zu Herzen
Halle dir mein Segensruf hinab!

Zum Gedächtnis biet' ich dir, statt Goldes --
Was ist Gold und goldeswerter Tand? --
Biet' ich lieber, was dein Auge Holdes,
Was dein Herz an Molly Liebes fand.

 ... 

Vom Gesicht, der Waltstatt deiner Küsse,
Nimm, so lang' ich ferne von dir bin,
Halb zum mindesten im Schattenrisse
Für die Phantasie die Abschrift hin!

Nimm, du süßer Schmeichler, von den Locken,
Die du oft zerwühltest und verschobst,
Wann du über Flachs an Pallas Rocken,
Über Gold und Seide sie erhobst!

 ... 

Meiner Augen Denkmal sei dies blaue
Kränzchen flehender Vergißmeinnicht,
Oft beträufelt von der Wehmut Taue,
Der hervor durch sie vom Herzen bricht!

Text Authorship:

  • by Gottfried August Bürger (1747 - 1794), "Molly's Abschied", appears in Lyrische Gedichte, first published 1789

Go to the general single-text view

by Gottfried August Bürger (1747 - 1794)
5. El comiat de Molly
Language: Catalan (Català) 
Adéu, tu home del goig i del dolor!
Home de l'amor, suport de la meva vida!
Que Déu sigui amb tu, estimat! Des del fons del cor
et faig ressonar el meu crit de benedicció!

Com recordança t'ofereixo, en lloc d'or --
quina importància tenen l'or i les joies? --
T'ofereixo més aviat l'encís que els teus ulls
i el teu cor trobaren en l'amor de Molly.

[ ... ]

Del meu rostre, la seu dels teus besos,
emporta't, mentre jo sigui lluny de tu,
almenys la meitat del seu contorn,
com un duplicat per a la teva fantasia!

Emporta't, tu dolç llagoter, un dels meus rínxols
que tu sovint embullares i furgares,
que consideraves més bonics que el lli de la filosa de Pal·las,
més bonics que l'or i la seda.

[ ... ]

Que la memòria dels meus ulls sigui aquesta
corona de fervents nomoblidis,
arrosats sovint per la rosada de la tristor
que des de fora el cor esquinça!

Text Authorship:

  • Translation from German (Deutsch) to Catalan (Català) copyright © 2015 by Salvador Pila, (re)printed on this website with kind permission. To reprint and distribute this author's work for concert programs, CD booklets, etc., you may ask the copyright-holder(s) directly or ask us; we are authorized to grant permission on their behalf. Please provide the translator's name when contacting us.
    Contact: licenses@email.lieder.example.net

Based on:

  • a text in German (Deutsch) by Gottfried August Bürger (1747 - 1794), "Molly's Abschied", appears in Lyrische Gedichte, first published 1789
    • Go to the text page.

Go to the general single-text view


This text was added to the website: 2015-06-26
Line count: 28
Word count: 210

Translation © by Salvador Pila
6. Lied
 (Sung text)
by Ludwig van Beethoven (1770 - 1827), "Lied", op. 52 (Acht Lieder) no. 6
Language: German (Deutsch) 
Ohne Liebe 
Lebe, wer da kann;
Wenn er auch ein Mensch schon bliebe,
Bleibt er doch kein Mann.

Süße Liebe
Mach' mein Lebensüß,
Stille ein die regen Triebe
Sonder Hindernis!

Schmachten lassen
Sei der Schönen Pflicht;
Nur uns ewig schmachten lassen,
Dieses sei sie nicht!

Text Authorship:

  • by Gotthold Ephraim Lessing (1729 - 1781), "Die Liebe", appears in Lieder

Go to the general single-text view

by Gotthold Ephraim Lessing (1729 - 1781)
6. Cançó
Language: Catalan (Català) 
Sense amor
que visqui qui pugui;
encara que romangui ésser humà,
no serà mai un home.

Tendre amor
endolceix la meva vida,
apaivaga els vehements impulsos
sense aturalls!

Fer-nos llanguir
és el deure de tota dona bonica;
però deixar-nos llanguir per sempre,
no ho és pas!

Text Authorship:

  • Translation from German (Deutsch) to Catalan (Català) copyright © 2015 by Salvador Pila, (re)printed on this website with kind permission. To reprint and distribute this author's work for concert programs, CD booklets, etc., you may ask the copyright-holder(s) directly or ask us; we are authorized to grant permission on their behalf. Please provide the translator's name when contacting us.
    Contact: licenses@email.lieder.example.net

Based on:

  • a text in German (Deutsch) by Gotthold Ephraim Lessing (1729 - 1781), "Die Liebe", appears in Lieder
    • Go to the text page.

Go to the general single-text view


This text was added to the website: 2015-06-26
Line count: 12
Word count: 46

Translation © by Salvador Pila
7. Marmotte
 (Sung text)
by Ludwig van Beethoven (1770 - 1827), "Marmotte", op. 52 (Acht Lieder) no. 7
Language: Multiple Languages 
Ich komme schon durch manche Land,
Avecque la marmotte,
Und immer was zu essen fand
Avecque la marmotte,
Avecque si, avecque la,
Avecque la marmotte.

Ich hab' gesehn gar manchen Herrn, 
Avecque la marmotte,
Der hätt die Jungfern gar zu gern,
Avecque la marmotte,
Avecque si, avecque la,
Avecque la marmotte.

Hab' auch gesehn die Jungfer schön,
Avecque la marmotte,
Die täte nach mir Kleinem sehn,
Avecque la marmotte,
Avecque si, avecque la,
Avecque la marmotte.

Nun laßt mich nicht so gehn, ihr Herrn,
Avecque la marmotte,
Die Burschen essen und trinken gern,
Avecque la marmotte,
Avecque si, avecque la,
Avecque la marmotte.

Text Authorship:

  • by Johann Wolfgang von Goethe (1749 - 1832), no title, appears in Jahrmarktsfest auf Plundersweilern

See other settings of this text.

Notes: Marmots were often used by travelling musicians with hurdy-gurdies to perform various tricks.
Stanza 1, Line 1, Word 5: In some editions and catalogues, "manches"
Line 2, passim: Avecque is sometimes spelled "avec que"

by Johann Wolfgang von Goethe (1749 - 1832)
7. Marmota
Language: Catalan (Català) 
He visitat ja molts països, 
amb la marmota,
i sempre he trobat alguna cosa per menjar
amb la marmota,
aquí i allà,
amb la marmota.

M'he trobat amb molts senyors,
amb la marmota,
que estimaven les donzelles,
amb la marmota,
aquí i allà,
amb la marmota.

He trobat també una bella donzella,
amb la marmota,
que em va guinyar l'ull,
amb la marmota,
aquí i allà,
amb la marmota.

Doncs bé senyors, no em deixeu marxar així,
amb la marmota,
als companys els agrada menjar bé,
amb la marmota,
aquí i allà,
amb la marmota.

Text Authorship:

  • Translation from Multiple Languages to Catalan (Català) copyright © 2015 by Salvador Pila, (re)printed on this website with kind permission. To reprint and distribute this author's work for concert programs, CD booklets, etc., you may ask the copyright-holder(s) directly or ask us; we are authorized to grant permission on their behalf. Please provide the translator's name when contacting us.
    Contact: licenses@email.lieder.example.net

Based on:

  • a text in Multiple Languages by Johann Wolfgang von Goethe (1749 - 1832), no title, appears in Jahrmarktsfest auf Plundersweilern
    • Go to the text page.

Go to the general single-text view


This text was added to the website: 2015-06-26
Line count: 24
Word count: 95

Translation © by Salvador Pila
8. Das Blümchen Wunderhold
 (Sung text)
by Ludwig van Beethoven (1770 - 1827), "Das Blümchen Wunderhold", op. 52 (Acht Lieder) no. 8, published 1805
Language: German (Deutsch) 
Es blüht ein Blümchen irgendwo
In einem stillen Thal;
Das schmeichelt Aug' und Herz so froh
Wie Abendsonnenstrahl;
Das ist viel köstlicher als Gold,
Als Perl' und Diamant:
Drum wird es "Blümchen Wunderhold"
Mit gutem Fug genannt.

Wohl sänge ich ein langes Lied
Von meines Blümchens Kraft;
Wie es am Leib' und am Gemüth
So hohe Wunder schafft.
Was kein geheimes Elixir
Dir sonst gewähren kann,
Das leistet traun mein Blümchen dir!
Man säh' es ihm nicht an.

Wer Wunderhold im Busen hegt,
Wird wie ein Engel schön.
Das hab' ich, inniglich bewegt,
An Mann und Weib gesehn.
An Mann und Weib, alt oder jung,
Zieht's wie ein Talisman
Der schönsten Seelen Huldigung
Unwiderstehlich an.

Auf steifem Hals ein Strotzerhaupt,
Dess' Wangen hoch sich bläh'n,
Dess' Nase nur nach Äther schnaubt,
Läßt doch gewiß nicht schön.
Wenn irgend nun ein Rang, wenn Gold
Zu steif den Hals dir gab, 
So schmeidigt ihn mein Wunderhold
Und biegt dein Haupt herab.

Es webet über dein Gesicht
Der Anmut Rosenflor;
Und zieht des Auges grellem Licht
Die Wimper mildernd vor.
Es teilt der Flöte weichen Klang
Des Schreiers Kehle mit,
Und wandelt in Zephyrengang
Des Stürmers Poltertritt.

Der Laute gleicht des Menschen Herz,
Zu Sang und Klang gebaut,
Doch spielen sie oft Lust und Schmerz
Zu stürmisch und zu laut:
Der Schmerz, wann Ehre, Macht und Gold
Vor deinen Wünschen fliehn,
Und Lust, wann sie in deinen Sold
Mit Siegeskränzen ziehn.

O wie dann Wunderhold das Herz
So mild und lieblich stimmt!
Wie allgefällig Ernst und Scherz
In seinem Zauber schwimmt!
Wie man alsdann nichts thut und spricht,
Drob jemand zürnen kann!
Das macht, man trotzt und strotzet nicht
Und drängt sich nicht voran.

O wie man dann so wohlgemuth,
So friedlich lebt und webt!
Wie um das Lager, wo man ruht,
Der Schlaf so segnend schwebt!
Denn Wunderhold hält alles fern,
Was giftig beißt und sticht;
Und stäch' ein Molch auch noch so gern,
So kann und kann er nicht.

Ich sing', o Lieber, glaub' es mir,
Nichts aus der Fabelwelt,
Wenn gleich ein solches Wunder dir
Fast hart zu glauben fällt.
Mein Lied ist nur ein Widerschein
Der Himmelslieblichkeit,
Die Wunderhold auf Groß und Klein
In Thun und Wesen streut.

Ach! hättest du nur Die gekannt,
Die einst mein Kleinod war -
Der Tod entriß sie meiner Hand
Hart hinterm Traualtar --
Dann würdest du es ganz verstehn,
Was Wunderhold vermag,
Und in das Licht der Wahrheit sehn,
Wie in den hellen Tag.

Wohl hundertmal verdankt' ich ihr
Des Blümchens Segensflor.
Sanft schob sie's in den Busen mir
Zurück, wann ich's verlor.
Jetzt rafft ein Geist der Ungeduld
Es oft mir aus der Brust.
Erst, wann ich büße meine Schuld,
Bereu' ich den Verlust.

O was des Blümchens Wunderkraft
Am Leib' und am Gemüt
Ihr, meiner Holdin, einst verschafft,
Faßt nicht das längste Lied! -
Weil's mehr, als Seide, Perl' und Gold
Der Schönheit Zier verleiht,
So nenn' ich's "Blümchen Wunderhold",
Sonst heißt's - Bescheidenheit.

Text Authorship:

  • by Gottfried August Bürger (1747 - 1794), title 1: "Das Blümchen Wunderhold", title 2: "Das Blümchen Wunderhold"

See other settings of this text.

by Gottfried August Bürger (1747 - 1794)
8.
Language: Catalan (Català) 
En algun lloc d'una vall tranquil·la,
creix una floreta
que delecta els ulls i el cor
com els raigs del sol del capvespre;
això és molt més valuós que l'or
o les perles i els diamants:
per això amb el tot el dret se l'anomena
"la floreta meravellosa".

Prou cantaria una llarga cançó
sobre les virtuts de la meva floreta,
els miracles que fa
en el cos i l'ànima,
el que no et pot donar
cap elixir misteriós,
t'ho ofereix a ben segur la meva floreta!
I ningú ho diria.

Qui guarda la floreta meravellosa al pit,
esdevé bell com un àngel.
Això, entranyablement commogut,
ho he vist en homes i dones.
En homes i dones, joves i vells,
com un talismà, atrau vers l'ànima,
la gràcia més formosa,
irresistiblement.

Un cap vanitós, damunt un coll estirat,
que creu estar per damunt
de tot i de tothom
no és certament bonic.
Si algun estament, o els diners
et fan tenir el coll estirat,
la meva floreta meravellosa te'l flectirà
i et farà abaixar el cap.

Al teu rostre, hi teixeix
l'elegància d'una florida de roses
i cobreix els ulls amb les pestanyes,
atenuant la llum enlluernadora.
Fa partícip el so suau de la flauta
amb els crits de la gola
i transforma en pas de ventijol
el trot sorollós de la tempesta.

El ressò sembla el del cor dels humans,  
bastit per a la cançó i la melodia,
però si sovint el goig o la pena
el fan sonar impetuosament i massa fort:
la pena, quan l'honor, el poder i els diners
eludeixen els teus desigs,
i el goig, quan al teu favor,
arriba amb corona de llorers.

Oh, llavors de quina manera la floreta predisposa el cor,
tan amorosament i suau!
Com neden complaents seriositat i plagasitat ensems,
en el seu encanteri!
Com aleshores ningú fa ni diu res
que pogués enutjar!
Això fa que ningú contradigui ni es vanti
i que tampoc empenyi endavant.

Oh, com llavors tothom viu
tan alegrament i plàcida!
Com en el jaç on hom descansa,
hi plana el son com una benedicció!
Com la floreta fa allunyar tot el que,
verinós, fibla i mossega,
i si una salamàndria volgués mossegar
no podria de cap manera.

Jo no canto, creu-me, oh estimat,
res del món de la faula,
si d'improvís t'esdevé
un aital miracle, difícil de creure.
La meva cançó és tan sols un reflex
de la gràcia del cel
que la floreta meravellosa a grans i petits
en llurs éssers i afanys escampa.

Ai! Si haguessis conegut
la que adés fou la meva joia --
la mort l'arrabassà de les meves mans,
cruelment, després de l'altar de noces --
llavors podries perfectament entendre
el que la floreta és capaç de fer
i veure-hi en la llum de la veritat
com si fos en ple dia.

Prou que jo agraeixo mil vegades
l'esclat beneït de la floreta.
Suaument l'estrenyeria al meu cor,
si mai l'hagués de perdre.
Ara sovint, l'esperit de l'angoixa
arrabassa el meu pit.
Solament quan hagi expiat la meva culpa
em planyeré per la pèrdua.

Oh, quin poder miraculós exerceix la floreta
en el cos i l'ànima,
a ella, la meva aimia, un cop aconseguida,
no la copsa ni la cançó més llarga! --
Ja que atorga més ornaments a la bellesa
que la seda, les perles o l'or,
per això l'anomeno "floreta meravellosa"
i altrament també es diu -- modèstia.

Text Authorship:

  • Translation from German (Deutsch) to Catalan (Català) copyright © 2015 by Salvador Pila, (re)printed on this website with kind permission. To reprint and distribute this author's work for concert programs, CD booklets, etc., you may ask the copyright-holder(s) directly or ask us; we are authorized to grant permission on their behalf. Please provide the translator's name when contacting us.
    Contact: licenses@email.lieder.example.net

Based on:

  • a text in German (Deutsch) by Gottfried August Bürger (1747 - 1794), title 1: "Das Blümchen Wunderhold", title 2: "Das Blümchen Wunderhold"
    • Go to the text page.

Go to the general single-text view

Translation of title "Das Blümchen Wunderhold" = "La floreta meravellosa"


This text was added to the website: 2015-06-26
Line count: 96
Word count: 566

Translation © by Salvador Pila
Gentle Reminder

This website began in 1995 as a personal project by Emily Ezust, who has been working on it full-time without a salary since 2008. Our research has never had any government or institutional funding, so if you found the information here useful, please consider making a donation. Your help is greatly appreciated!
–Emily Ezust, Founder

Donate

We use cookies for internal analytics and to earn much-needed advertising revenue. (Did you know you can help support us by turning off ad-blockers?) To learn more, see our Privacy Policy. To learn how to opt out of cookies, please visit this site.

I acknowledge the use of cookies

Contact
Copyright
Privacy

Copyright © 2025 The LiederNet Archive

Site redesign by Shawn Thuris