Zhil byl korol' kogda-to,
Pri njom blokha zhila,
Blokha... blokha!
Milej rodnogo brata ona jemu byla;
Blokha... kha, kha, kha! blokha?
Kha, kha, kha, kha, kha!... Blokha!
Zovjot korol' portnogo: ,,Poslushaj ty, churban!
Dlja druga dorogogo
Sshej barkhatnyj kaftan!``
Blokhe kaftan? Kha, kha! Blokhe?
Kha, kha, kha, kha, kha!
Kaftan? Kha, kha, kha!
Blokhe kaftan?
Vot v zoloto i barkhat
Blokha narjazhena,
I polnaja svoboda jej pri dvore dana. Kha, kha!
Kha, kha! Blokhe!
Korol' jej san ministra
I s nim zvezdu dajot,
Za neju i drugije poshli vse blokhi v khod.
Kha, kha!
I samoj koroleve,
I frejlinam jeja,
Ot blokh ne stalo mochi,
Ne stalo i zhit'ja. Kha, kha!
I tronut'-to bojatsja,
Ne to chtoby ikh bit'.
A my, kto stal kusat'sja,
Totchas davaj dushit'!