«Tak ty, moja
Krasavica,
Lishilas' vdrug
Dvukh molodcev.
Skazhi zhe mne,
Kak s pervym ty
Rasstalasja - 
Proshchalasja?» -
«Rasstalas' s nim
Ja veselo;
Proshchalasja - 
Smejalasja...
A on ko mne,
Bednja zhechka,
Pripal na grud'
Golovushkoj;
I dolgo tak
Lezhal, molchal;
Smochil platok
Gorjuchimi...
- Nu, bog s toboj, -
Promolvil mne.
Skhvatil konja,
Pojekhal v put',
V chuzhikh krajakh
Korotat' vek».
- «I ty nad nim
Smejalasja?
Jego slezam
Ne verila?
Skazhi zh teper',
Mudrenaja,
Kak ty s drugim
[Proshchalasja]1?»
«Drugoj ne to...
Ne plakal on,
[No]2 i teper'
Vse plachu ja.
Akh, obnjal on
Tak kholodno;
Tak sukho rech' 
Povel so mnoj.
-- Ja jedu vish', 
Nenadolgo;
Jeshchjo s toboj
Uvidimsja,
[I dovol'i]3
Naplachemsja. --
No serdcu li 
Takoj privet?
Makhnul rukoj,
Ne klanjajas', 
V moje lico
Ne smotrjuchi,
Pustil konja - 
I byl takov». --
«Kto zh pamjatnej 
ostanetsja 
dushe tvojej, 
krasavica?»
«Mne pervogo,
Konechno, zhal';
[No ja ljublju]4
Poslednego».