Pieśni do słów Jamesa Joyce'a

Gentle lady, do not sing 
  Sad songs about the end of love; 
Lay aside sadness and sing 
  How love that passes is enough. 

Sing about the long deep sleep 
  Of lovers that are dead, and how 
In the grave all love shall sleep: 
  Love is aweary now.

Droga moja, ach, nie śpiewaj
  tej smutnej pieśni o mijaniu.
Pozostaw smutek i śpiewaj
  o miłości naszej dniach.

Ukołysz mnie do snu,
  a we śnie zejdzie śmierc', do grobu
w eźmie nas, bo sen, to grób,
  miłości każdej kres.

Sleep now, O sleep now,
  O you unquiet heart!
A voice crying "Sleep now"
  Is heard in my heart.

The voice of the winter
  Is heard at the door.
O sleep, for the winter
  Is crying "Sleep no more."

My kiss will give peace now
  And quiet to your heart -
Sleep on in peace now,
  O you unquiet heart!

Zaśnij spokojnie,
o serce moje ty!
Głos duszy powiada,
że pora już spac'.

A zima tak płacze
przed bramą na dworze.
I budzi to serce,
choc' trzeba zasnąc' już.

Z mych ust weź spokój
i ucisz zimy głos.
I śpij w pokoju,
serce moje, śpij!

Lean out of the window,
  Goldenhair,
I heard you singing
  A merry air.

My book is closed;
  I read no more,
Watching the fire dance
  On the floor.

I have left my book,
  I have left my room,
For I heard you singing
  Through the gloom,

Singing and singing
  A merry air.
Lean out of the window,
  Goldenhair.

Złocisty mi świeci
w oknie twój włos
i słyszę z daleka
radosny głos.

Odkładam książkę,
nie czytam już,
zły ze mnie w domu 
ognia stróż.

Moja k siążko, precz!
Mój pospiesza krok,
gdzie twa pieśn' przebija
nocy mrok.

S'piewa i śpiewa
radosny głos.
O, ukaż mi w oknie
złoty twój włos!

My dove, my beautiful one, 
  Arise, arise! 
  The night-dew lies 
Upon my lips and eyes. 

The odorous winds are weaving 
  A music of sighs: 
  Arise, arise, 
My dove, my beautiful one! 

I wait by the cedar tree, 
  My sister, my love. 
  White breast of the dove, 
My breast shall be your bed. 

The pale dew lies 
  Like a veil on my head. 
  My fair one, my fair dove, 
Arise, arise!1

Turkawko moja, już dzien',
wlęc wstan', więc wstan'!
Choc' jeszcze walczy
noc rosą i mglą.

Wonne powiewy grają
już pieśnią tchnien',
więc wstan', więc wstan',
turkawko, turkawko ty ma!

Przy drodze, gdzie szumi cedr,
tam czekam cię sam.
Siostro, turkawko,
spocznij na piersi mej.

Mgła igra jak welon,
jak welon nad głową.
O, piękna turkawko,
ach, wstan', ach wstan'!
Gołąbko serca mojego.

Strings in the earth and air 
  Make music sweet; 
Strings by the river where 
  The willows meet. 

There's music along the river 
  [For Love wanders there,]1
Pale [flowers]1 on his mantle, 
  Dark leaves on his hair. 

All softly playing, 
  With head to [the]3 music bent, 
And fingers straying 
  Upon an instrument.

Struny ziemi muzyką
słodko brzmia;
struny nad wstęgą
rzeki w gąszczu wierzb.

Muzyka nad lustrem wody
dla kochania tak gra
w bladym wianuszku róż
i w cieniu liści drzew.

To słodkie granie,
schylony głowy gest,
a pod palcami
brzmi instrumentu dźwięk.

Winds of May, that dance on the sea, 
Dancing a ring-around in glee 
From furrow to furrow, while overhead 
The foam flies up to be garlanded, 
In silvery arches spanning the air, 
Saw you my true love anywhere? 
		 Welladay! Welladay! 
		 For the winds of May! 
  Love is unhappy when love is away!

Majowy wiatr nad morzem tan'czy tam,
tan'czy tak w krag radosny tan.
I z falina falę wydyma w górę
łuk girlandę wodnych pian
fontanny wodnych srebrzystych pian.
Czyście wy fale widziały ją?
Gdzieżeś ty? Gdzieżeś ty?
Ulatujesz w dal!
Miłośc' ulata zatrzymaj więc ją!

Rain has fallen all the day.
O come among the laden trees:
The leaves lie thick upon the way
Of [mem'ries.]1

Staying a little by the way
Of [mem'ries]1 shall we depart.
Come, my beloved, where I may
Speak to your heart.

Cały dzionek padał deszcz.
O, wejdź w aleję mokrych drzew!
Opadłych liści pełen jest
wspomnienia czas.

Postójmy chwilę na ścieżce
wspomnien' swych, odejdźmy stad.
Pójdź za mną w ślad, niech mnie
słucha serce twe.