Catulli Carmina

Juvenes, juvenculae, novem senes.
Ante scaenam sinistra juvenes, dextra
juvenculae connsederunt retro,
media in parte pulpiti, supra scaenam senes.

Juvenes, juvenculae
Eis aiona
tui sum,
o mea vita,
eis aiona!

Juvenes
Tu mihi cara, 
mi cara amicula
corculum es.

Juvenculae
¡Corculum es!

Juvenes
Tu mihi corculum!

Juvenculae
Corcule, corcule,
dic mi, dic mi,
te me amare.

Juvenes
O tui oculi,
ocelli lucidi
fulgurant, efferunt
me velut specula.

Juvenculae
Specula, specula,
tu mihi specula.

Juvenes
O tua blandula
blanda, blandicula,
tua labella.

Juvenculae
Cave, cave,
cave, cavete!

Juvenes
Ad ludum prolectant.

Juvenculae
Cave, cave,
cave, cavete!

Juvenes
O tua lingula
lingula, lingula,
usque perniciter
vibrans ut vipera.

Juvenculae
Cave, cave,
cave, cavete,
cave meam viperam,
nisi te mordet.

Juvenes
Morde me!

Juvenculae
Basia me!

Juvenes, juvenculae
Ha!

Juvenes
O tue mamulae…

Juvenculae
Mamulae…

Juvenes, juvenculae
…mammae, molliculae
dulciter, turgidae,
gemine poma!
Ha!

Juvenes
Mea manus est cupida, 
o vos papillae horridulae!
Mea manus est cupida
illas prensare.

Juvenculae
Suave, suave, suave.

Juvenes, juvenculae
Ha!

Juvenculae
O tua mentula, 
mentula, mentula…

Juvenes
Mentula…

Juvenes, juvenculae
Cupide saliens 
peni, peniculus, 
velut pisciculus,
is qui desiderat
tuam fonticulam.
Ha!

Juvenculae
Mea manus est cupida,
coda, codicula, avida, avida!
Mea manus est cupida
illam captare.

Juvenes
Petulanti manicula!
O me felicem!
Tu es Venus,
Venus es!

Juvenculae
O me felicem!

Juvenes
In te 
in te 
in te habitant 
omnia gaudia,
omnes dulcedines,
omnes voluptas.
In te
in te
in tuo amplexu
in tuo ingenti amplexu
tota est
tota est
mihi vita.

Juvenculae
O me felicem!

Juvenes, juvenculae
Eis aiona!

Senes
"Eis aiona,
eis aiona!"
O res ridicula!
Inmensa stultitia.
Nihil durare potest tempore perpetuo.
Cum bene Sol nituit, 
redditur Oceano.
Decrescit Phoebe, 
quam modo plena fuit,
Venerum feritas 
saepe fit aura levis.
Tempus, tempus,
tempus amoris cubiculum non est.
Sublata lucerna 
nulla est fides,
perfida omnia sunt.
O vos brutos, vos stupidos, vos stolidos!

Senex
Lanternari, tene scalam!

Senes
Audite, audite,
audite ac videte:
Catulli carmina.

Juvenes, juvencualae
Audiamus!

Odi et amo. Quare id faciam, 
  fortasse requiris?
Nescio, sed fieri 
  sentio et excrucior.

Vivamus, mea Lesbia, atque amemus,
rumoresque senum severiorum
omnes unius aestimemus assis!
Soles occidere et redire possunt;
nobis cum semel occidit brevis lux,
nox est perpetua una dormienda.
Da mi basia mille, deinde centum,
 ... 
deinde usque altera mille, deinde centum.
Dein, cum milia multa fecerimus,
conturbabimus illa, ne sciamus,
aut ne quis malus invidere possit,
cum tantum sciat esse basiorum.

Ille mi par esse deo videtur,
ille, si fas est, superare divos,
qui sedens adversus identidem te
  spectat et audit

dulce ridentem, misero quod omnis
eripit sensus mihi, nam simul te,
Lesbia, aspexi, nihil est super mi
   ... 

lingua sed torpet, tenuis sub artus
flamma demanat, sonitu suopte
tintinant aures, gemina teguntur
  lumina nocte.

Otium, Catulle, tibi molestum est:
otio exsultas nimiumque gestis:
otium et reges prius et beatas
  perdidit urbes.

Caeli, Lesbia nostra, Lesbia illa.
illa Lesbia, quam Catullus unam
plus quam se atque suos amavit omnes,
nunc in quadriviis et angiportis
glubit magnanimi Remi nepotes.

O mea Lesbia! Nulli se dicit mulier mea nubere malle
Quam mihi, non si Iuppiter ipse petat. 
Dicit: sed mulier cupido quod dicit amanti
In vento et rapida scribere oportet aqua.
Catullus et Caelio exeunt. Appaudunt senes dicentes: 
Senes
Placet, placet, placet,
optime, optime, optime!

Iucundum, mea vita, mihi proponis amorem
  hunc nostrum inter nos perpetuumque fore.
Dormi, dormi, dormi ancora
di magni, facite ut vere promittere possit,
  atque id sincere dicat et ex animo,
ut liceat nobis tota perducere vita
  aeternum hoc sanctae foedus amicitiae.
Dormi, dormi, dormi ancora

O mea Lesbia! Desine de quoquam quicquam bene velle mereri
aut aliquem fieri posse putare pium.
Omnia sunt ingrata, nihil fecisse benigne
est, immo etiam taedet obestque magis;
ut mihi, quem nemo gravius nec acerbius urget,
quam modo qui me unum atque unicum amicum habuit.
Omnia sunt ingrata.
Applaudunt senes dicentes:
Senes
Placet, placet, placet,
optime, optime, optime.

Odi et amo. Quare id faciam, 
  fortasse requiris?
Nescio, sed fieri 
  sentio et excrucior.

Amabo, mea dulcis Ipsitilla,
meae deliciae, mei lepores,
iube ad te veniam meridiatum.
Et si iusseris, illud adiuvato,
ne quis liminis obseret tabellam,

neu tibi lubeat foras abire,
sed domi maneas paresque nobis
novem continuas fututiones.
Verum si quid ages, statim iubeto:
nam pransus iaceo et satur supinus

pertundo tunicamque palliumque.

Ammiana puella defututa
Tota milia me decem poposcit,
Ista turpiculo puella naso,
Decoctoris amica Formiani.
Propinqui, quibus est puella curae,
Amicos medicosque conuocate:
Non est sana puella, nec rogare
Qualis sit solide est imaginosa.

Miser Catulle, desinas ineptire,
Et quod uides perisse perditum ducas.
Fulsere quondam candidi tibi soles,
Cum uentitabas quo puella ducebat
Amata nobis quantum amabitur nulla.
Ibi illa multa cum iocosa fiebant,
Quae tu uolebas nec puella nolebat.
Fulsere uere candidi tibi soles.
Nunc iam illa non uult: tu quoque inpotens, noli,
Nec quae fugit sectare, nec miser uiue,
Sed obstinata mente perfer, obdura.
Vale, puella! iam Catullus obdurat,
Nec te requiret nec rogabit inuitam:
At tu dolebis, cum rogaberis nulla.
Scelesta, uae te! quae tibi manet vita!
Quis nunc te adibit? cui uideberis bella?
Quem nunc amabis? cuius esse diceris?
Quem basiabis? cui labella mordebis?
At tu, Catulle, destinatus obdura.

Nulla potest mulier tantum se dicere amatam
    Vere, quantum a me Lesbia amata mea'st:
Nulla fides ullo fuit umquam in foedere tanta
    Quanta in amore tuo ex parte reperta mea est.

Nunc est mens deducta tua mea, Lesbia, culpa,
     Atque ita se officio perdidit ipsa suo,
Ut iam nec bene uelle queat tibi, si optima fias,
     Nec desistere amare, omnia si facias.

Juvencula atque juvenes, diu iam non curantes
spectaculum, denuo incitati, moto rursus 
incenduntur ardore.
Juvenes et juvenculae
Eis aiona!
tui sum!

Senes
Oi me!

Juvenes et juvenculae
Eis aiona!
Ascendite faces! 
Io!